جانیار

زن و شوهر هر چه بیشتر به هم محبّت كنند، زیادی نیست. آن جایی كه محبّت هر چه زیاد شود، ایرادی ندارد، محبّت زن و شوهر است. هر چه به هم محبّت كنید، خوب است و خود محبّت هم اعتمادی می‌آورد. این محبّت زن و شوهر هم جزو محبّتهای خدایی است. این از آن محبّتهای خوب است. هر چه بیشتر شود بهتر است. اگر در زندگی محبّت وجود داشت، سختیهای بیرون خانه آسان خواهد شد. برای زن هم سختیهای داخل خانه آسان خواهد شد.

روزی مردی با قایقی در دریا گم شد و جزیره ای را پیدا کرد و به آنجا رفت . وقتی به جزیره رسد هوا طوفان گردید و او برای اینکه از گزند طوفان در امان بماند خود را در پناهگاهی پنهان کرد و از دریچه ی پناهگاه به بیروه نظره گر شد . طوفان شدید و شدید تر شد. آذرخش ها مثل خورشید ، آسمان پنهان شده ی زیر ابرهای سیاه را روشن می کردند و با صدا هایشان عظمت خدا را به جهانیان می رساندند . قطرات باران هم پیام آور رحمت و قدرت خدا به زمینی ها بودند . یکی از آذرخش ها از قضا به قایق مرد خورد و آن را خورد کرد . مرد که از دریچه ی پناه گاه نظاره گر این اتفاق بود ؛ آه بلندی کشید و گفت حال چونه خود را نجات دهم . دراین بین فکرش راهی به سوی خدا نیافت . فردای آن روز طوفان...

****************************************** مادر من یک چشم داشت . من از او نفرت داشتم ... او مایه ی خجالت من بود . او برای خانواده برای داشن آموزان و معلملن آشپزی می کرد . در یکی از روزها در مراسم آغازین مدرسه مادرم اومد و به من سلام گفت . من خجالت کشیدم . اون چه جوری این کارو با من کرد . من بهش کم محلی کردم و با نگاهی نفرت انگیز اونو فرستادم و او رفت . روز بعد یکی از همکلاسی های من به من گفت : "اِاِاِاِاِ ، مادر تو یک چشم دارد !" من خواستم خودمو خاک کنم . من همیشه دوست داشتم که مادرم از بین بره . همان روز من مقابل مادرم ایستادم و گفتم : تو تنها باعث خندیدن برای من میشی احمق، چرا نمی میری؟ مادر من جوابی نداد .... . من حتی یک ثانیه هم صبر نکر...

این شعر توسط یک بچه آفریقایی که کاندیدای شعر برگزیده سال 2005 بوده سروده شده :   وقتی به دنیا میام، سیاهم   وقتی بزرگ میشم، سیاهم وقتی میرم زیر آفتاب، سیاهم   وقتی می ترسم، سیاهم وقتی مریض میشم، سیاهم   وقتی می میرم، هنوزم سیاهم ...   و تو، آدم سفید وقتی به دنیا میای، صورتی ای   وقتی بزرگ میشی، سفیدی وقتی میری زیر آفتاب، قرمزی   وقتی سردت میشه، آبی ای وقتی می ترسی، زردی   وقتی مریض میشی، سبزی و وقتی می میری، خاکستری ای...       و تو به من میگی رنگین پوست؟؟؟   ...

مهتاب برف زیبا و سفید را به آرامی نوازش میکند و شبی رویایی و افسونگر را نوید میدهد در آن شب آرام و سفید، فقط عشق است که جریان دارد و لبهای عاشق و معشوق را به سوی هم میراند و ناگهان در هم قفل میشوند و سکوت همه جارا فرا گرفته است تنها یک زمزمه به گوش میرسد دوستت دارم برای همیشه .

7 سالگی ازدواجمون مبارک

با اولین جمعه خرداد هم تولد بابای گلم بود هم سالگرد ازدواجمون ....7 سالگیمونو با تولد بابایی جشن گرفتیم مریم خواهر گلم کیک پخت منم عصری رفتم خونه مامی مامی شام موردعلاقه بابا رو پخت و چند تا عکس خوشگل موشگل باهم انداختیم اینم عکی کیک هرچی به شوشوی عزیز گفتم بریم اتلیه نیومد منم ی فکر جدید دارم بعدا میگم.......